تتراسایکلین ها در دهه 1940 کشف شدند و فعالیت خود را علیه طیف وسیعی از میکروارگانیسم ها از جمله باکتری های گرم مثبت و گرم منفی، کلامیدیا، مایکوپلاسما، ریکتزیا و انگل های تک یاخته ای از خود نشان دادند. آنها آنتی بیوتیک های ارزان قیمتی هستند که به طور گسترده در پیشگیری و درمان عفونت های انسان و حیوان و همچنین در سطوح زیر درمانی در خوراک دام به عنوان محرک رشد استفاده شده اند. اولین باکتری مقاوم به تتراسایکلین، در سال 1953 جدا شد.
مقاومت به تتراسایکلین در حال حاضر در تعداد فزاینده‌ای از باکتری‌های بیماری‌زا، فرصت‌طلب و معمولی رخ می‌دهد. وجود پاتوژن های مقاوم به تتراسایکلین استفاده از این عوامل را در درمان بیماری محدود می کند. مقاومت به تتراسایکلین اغلب به دلیل کسب ژن‌های جدید است که برای جریان وابسته به انرژی تتراسایکلین‌ها یا پروتئینی که از ریبوزوم‌های باکتریایی در برابر عملکرد تتراسایکلین‌ها محافظت می‌کند، کد می‌کنند. بسیاری از این ژن‌ها با پلاسمیدهای متحرک یا ترانسپوزون‌ها مرتبط هستند
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.